ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ- ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ! ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 08/08/13

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΣ ΜΑΘΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ EVENT ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΘΗΒΑΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ. ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΝΗΘΙΚΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΔΥΟ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ.

ΜΑ ΠΡΩΤΑ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΘΗΒΑΙΟ:
 Γεννήθηκε στην Αθηνά στις 7 Ιανουαρίου το 1963 και χαρακτηρίζετε ως ένας από τους καλύτερους καλλιτέχνες της γεννιας του.Έγινε γνωστός με το συγκρότημα Συνήθεις Ύποπτοι, το οποίο δημιούργησε το 1994 με τον Αλέκο Βασιλάτο και τον Τάσο Λώλη. Οι Συνήθεις Ύποπτοι διαλύθηκαν το 2000 και ο Θηβαίος συνέχισε σόλο καριέρα.Στη σόλο καριέρα του βρέθηκε στη σκηνή με κορυφαία ονόματα της Ελληνικής μουσικής: Μαρία Φαραντούρη, Χάρις Αλεξίου, Θάνος Μικρούτσικος, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αρλέτα, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας κ.α

Και τώρα συνεχίζουμε... Τον ρωτήσαμε κυρίως για το παρελθόν και για τις ενδιαφέρουσες σπουδές του στην Ιταλία...

U.D.: Οι σπουδές φιλοσοφίας και η ζωή στην Ιταλία, πόσο έχουν διαμορφώσει την καλλιτεχνική σας σκέψη και πορεία;
Χ.Θ.: Απόλυτα! Γιατί θέλω να ζυγίζω κάθε βήμα που κάνω και πραγματικά να είμαι σε θέση να το υπερασπίζομαι. Πιο παλιά, ίσως να ήταν μια αδρή κίνηση να βοηθήσουμε νέους ανθρώπους. Τώρα είναι επιτακτική ανάγκη. Τη στιγμή που τα πράγματα ξέρετε πολύ καλά σε ποια κατάσταση βρίσκονται, ο κόσμος αισθάνεται περίεργα, ενίοτε και από μόνος του. Άλλες φορές δεν έχει ένα καθαρό πολιτικό μενού να επιλέξει, οπότε επιλέγει αχρειότητα. Για εμένα, το βασικό γεγονός είναι να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον με αξιοπρέπεια και σεβασμό στα μάτια, έτσι ακριβώς όπως θα κοιτούσαμε τα παιδιά μας. Αυτό αφορά και  στη συνεργασία με τους Mr. Highway Band, οι οποίοι δεν αποτελούν μόνο ένα μουσικό συγκρότημα, αλλά ένα κομμάτι μιας ευρύτερης κοινωνικής και πολιτισμικής ενότητας και συνόλου. Αυτό το σύνολο ονομάζεται creatures.gr και αποτελείται από χορευτική ομάδα, ηθοποιούς, εικαστικούς, ειδικούς του διαδικτύου, κινηματογραφικό κομμάτι, άνθρωποι που κάνουν εκπομπές στο web radio της σελίδας, όπου πραγματικά είμαστε όλοι μαζί και προσπαθούμε να λειτουργήσουμε σαν σύνολο και σαν ομάδα. Προσωπικά υποστηρίζω απόλυτα αυτή την οπτική.


U.D.: Ήταν η μελέτη της φιλοσοφίας μια προσχεδιασμένη πορεία προς τη μουσική , ή αυτό προέκυψε;
Χ.Θ.: Ξεκίνησα από τη μουσική. Μέσα από τα είδωλά μου, ελληνικά και ξένα, έφτασα στο σημείο να πω ότι θέλω να μελετήσω, γιατί η δημιουργία είναι 99% μελέτη και 1% έμπνευση και να μπω σε αυτό τον κόσμο. Είχα τη μεγάλη τύχη να συναντήσω χωρίς να το επιδιώξω, τον Ουμπέρτο Έκο, να έχω ειδικότητα στη σημειωτική και στη φιλοσοφία της ιστορίας. Φυσικά, όλα αυτά μετά μου έδειξαν έναν διαφορετικό δρόμο ώστε να ασχοληθώ με αυτό που λέμε τραγουδοποιία, ερμηνεία, στίχος, μουσική.


U.D.: Αυτή ακριβώς η σχέση, ερμηνευτή και τραγουδοποιού, πώς ισορροπεί μέσα σας; Είναι εύκολο να υπάρξει ισορροπία; Καταφέρνετε να την ισορροπήσετε;
Χ.Θ.: Δεν είναι εύκολο, αλλά είμαστε εδώ για τα δύσκολα. Καταφέρνω να ισορροπήσω αυτή τη σχέση με την εξής «γυμναστική». Πάντα το τραγούδι πρέπει να είναι πιο πάνω από εμένα, δηλαδή είναι ένας πήχης πάνω από εμένα. Πρέπει να υποκλίνομαι στο τραγούδι, είτε αυτό είναι δικό μου είτε κάποιου άλλου. Αυτό συμβαίνει για τον απλούστατο λόγο, ότι στην ηχογράφηση αλλά ιδιαίτερα στη ζωντανή ερμηνεία, προσπαθώ ανά πάσα στιγμή να εφεύρω τρόπους να αναρριχηθώ, για να ανέβω να το φτάσω. Πρέπει ο κόσμος να βλέπει κάποιον ο οποίος αναρριχάται να φτάσει πιο ψηλά. Αν έβαζα το τραγούδι πιο κάτω από εμένα, ο κόσμος θα έβλεπε διαρκώς κάποιον ο οποίος πέφτει. Οπότε όπως καταλαβαίνετε, είναι θέμα τιμής.


U.D.: Ο Θάνος Μικρούτσικος σας έχει χαρακτηρίσει ως «τον καλύτερο παραμυθά της ελληνικής μουσικής». Αυτός ο τρόπος ερμηνείας, βγαίνει αυθόρμητα ή έχει προκύψει μέσα από σκέψη και δουλειά;
Χ.Θ.: Τιμή μου! Έχει προκύψει μέσα από σκέψη και δουλειά, με σκοπό να υποστηρίξει τον ενίοτε αυθορμητισμό μου.


U.D.: Ποιο τραγούδι σας θεωρείτε πως σας χαρακτηρίζει περισσότερο, σε συνδυασμό με τη γενικότερη κατάσταση την οποία βιώνουμε όλοι;
Χ.Θ.: Σίγουρα οι «Μέρες αδέσποτες».


U.D: Υπάρχει κάποιο περιστατικό που να σας έχει μείνει από τις ζωντανές εμφανίσεις που έχετε κάνει;
Χ.Θ.: Θυμάμαι πάρα πολλά περισταστικά, τα οποία δε χωρούν στη συνέντευξη! Ένα πολύ συγκινητικό ήταν το εξής. Παίζαμε στο Μεσολόγγι, στη Λιμνοθάλασσα, με το Θάνο Μικρούτσικο και το Γιάννη Κούτρα. Στη δεξιά μας πλευρά, όπως ήμασταν πάνω στη σκηνή , υπήρχαν κάποια σκάφη του Λιμενικού, για να υπάρχει κατά κάποιο τρόπο μια ασφάλεια από τη δεξιά μας πλευρά, που ήταν η Λιμνοθάλασσα. Καταλαβαίνοντας, αφού έχουμε ζήσει πολλά πράγματα, ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν έρθει για τη συναυλία, αλλά λειτουργούσαν για κάτι άλλο, όχι για να ακούσουν, τραγούδησα το «Λύχνο του Αλλαδίνου». Το τραγούδι έχει έναν υπέροχο στίχο που λέει «Μεσάνυχτα και ταξιδεύεις δίχως πλευρικά, σκιάζεσαι μήπως στο γιαλό τα φώτα σε προδίνουν, μα πρίμα πλώρα μόνο εσύ πατάς στοχαστικά, κρατώντας στα χεράκια σου το Λύχνο του Αλλαδίνου». Όπως το τραγούδησα, όταν επανάλαβα το στίχο, όλα τα σκάφη έσβησαν τα πλευρικά τους. Για εμένα ήταν μια συγκλονιστική στιγμή, αφού συνειδητοποίησα ότι όντως άκουγαν, παρόλο που δεν ήταν εκεί για αυτό το λόγο.


U.D: Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε σε όλους τους ανθρώπους αλλά και στους αναγνώστες μας;
Χ.Θ.: Είμαστε κομμάτι μιας κοινωνίας, έχουμε συνανθρώπους που πρέπει να στηρίξουμε, να σεβαστούμε και να υποστηρίξουμε την αξιοπρέπεια και το σεβασμό τους. Όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα και επειδή έχουμε και παιδιά, προσωπικά έχω δυο γιους, δεν έχω δικαίωμα να είμαι απαισιόδοξος. Θα προσπαθήσω να σταθώ στο ανάστημα των περιστάσεων και να προσφέρω όσο μπορώ